top of page
< Back

Osteopathie en het KISS-Syndroom

Ligt je baby in een houding die lijkt op een banaan? En huilt je baby veel? Dit zou kunnen duiden op het ‘KISS-syndroom’. Kort samengevat betekend het KISS-Syndroom dat de wervels in het nekje van je baby niet goed kunnen bewegen of dat er zelfs een blokkade in het nekje aanwezig is. Er is veel discussie rondom het KISS-Syndroom. Of dit wel of niet bestaat en wat het precies is. In de praktijk merk ik dat er veel ouders komen met de vraag: Heeft mijn kindje het KISS-Syndroom? Daarom geef ik in dit blog mijn visie op wat het KISS-Syndroom is en waardoor dit kan ontstaan. De afkorting KISS staat voor K opgewrichten I nvloed bij S toornissen in de S ymmetrie. De kopgewrichten zijn deze tussen de schedel en de eerste nekwervel. Deze naam is echt verouderd en wordt daarom tegenwoordig HCFS genoemd, wat staat voor H oog C ervicale F unctie S toornissen. Hoe ontstaat het KISS-Syndroom
Verschillende zorgverleners gaan er vanuit dat het KISS-Syndroom ontstaat bij de geboorte. Er zou bijvoorbeeld een KISS-Syndroom kunnen ontstaan na een moeilijke bevalling waarbij persweeën moeten worden weggepuft, een keizersnede of bevalling met een vacuümpomp.
Persoonlijk vind ik het moeilijk om een duidelijke oorzaak aan te wijzen wanneer en waarom de ene baby wel en de andere geen blokkade in zijn nekwervels ontwikkelt. Ik vind dat je hier altijd kritisch over moet blijven. Bij baby’s die ik in de praktijk zie, vind ik regelmatig een blokkade in de nekwervels wat tot verschillende klachten kan leiden. Zo zag ik Thijs in de praktijk. Bij zijn geboorte wilde de ontsluiting niet snel genoeg vorderen en daarom moest hij in het ziekenhuis geboren worden. Zijn moeder kreeg in het ziekenhuis weeënopwekkers (oxytocine). Na het toedienen van deze medicatie ging het opeens heel vlot, de laatste 4cm ontsluiting was bereikt binnen 40 minuten en moeder kreeg persdrang. Op dat moment was er niet direct een klinisch verloskundige beschikbaar waardoor ze 20 minuten de persweeën heeft moeten wegpuffen. Thijs heeft hierdoor een tijdje vastgezeten in het geboortekanaal en heeft waarschijnlijk in deze periode een verhoogde druk gehad op zijn nekje. Mogelijkerwijs heeft hij hier het KISS-Syndroom ontwikkelt.
Thijs kwam toen hij 3 weken oud was bij mij in de praktijk met een voorkeurshouding, onrust en darmkrampjes. Na 3 behandelingen had zijn moeder een blije en tevreden baby. Wat zie je bij een baby met het KISS-Syndroom?
Het meest voorkomende wat een baby doet wanneer hij een blokkade heeft in het nekje is ontroostbaar huilen en vertonen van ongemak. Overstrekken met een voorkeurshouding komt ook veelvuldig voor. Het kan zijn dat de baby in een banaanvormige houding ligt. Wanneer je het nekje dan niet laat behandelen, kan er zelfs een afplatting van het hoofdje ontstaan. Symptomen die ik vaak zie bij baby’s met een bewegingsbeperking in het nekje:
- (ontroostbaar) huilen
- onrust
- sterke zuigbehoefte
- overstrekken
- in een banaanvormige houding liggen (met mogelijke voorkeurshouding en afplatting van de schedel tot gevolg)
- voedingsproblemen (bij borstvoeding een sterke voorkeur hebben voor één borst)
- (verborgen) reflux
- darmkrampjes Wanneer een KISS-Syndroom niet behandelt wordt, kan deze zich ontwikkelen tot een KIDD-Syndroom. Het KIDD-Syndroom staat voor K opgewrichten I nvloed bij D yspraxie en D ysgnosie. Dit zou kunnen leiden tot problemen in de ontwikkeling, concentratieproblemen, gedragsproblemen of hoofdpijn.
Wederom ben ik kritisch over het KIDD-Syndroom. Als een vader of moeder met hun kind onder behandeling komen, kan ik niet met zekerheid zeggen of de nekblokkade al vanaf de geboorte aanwezig is geweest. Echter kan een blokkade in de nek invloed hebben op de ontwikkeling, slaappatroon, gedrag en het evenwicht. Sarah (7) heeft op school moeite met zich te concentreren en wordt ’s nachts 3-4x wakker per nacht. Haar moeder wilde laten checken of ik als Osteopaat iets voor haar kon betekenen. Tijdens de anamnese kwam ik erachter dat Sarah vaak valt en zichzelf niet opvangt. Ik zag dit meteen toen Sarah binnen kwam met twee grote schaafwonden op haar knieën en geschaafde kin.
De bevalling van Sarah was heel voorspoedig gegaan zonder complicaties. Hier was dus geen direct aanleiding te vinden voor de klachten van Sarah. Bij het lichamelijk onderzoek vond ik bij Sarah een blokkade in haar nekje. Deze bevond zich tussen haar schedel, eerste en tweede nekwervel. Daarnaast had Sarah moeite met het kantelen van haar bekken en had zij geen goede beweeglijkheid van haar enkelgewrichten.
Na 5 behandelingen vertelde de moeder van Sarah dat zij veel beter kon fietsen, veel minder viel en wanneer ze wel viel ving ze zichzelf op met haar handen en sliep Sarah 5 van de 7 nachten door. Wat doet een Osteopaat bij een baby met het KISS-Syndroom?
BIJ GORTE OSTEOPATHIE WORDT JE BABY NIET GEKRAAKT!
Daarom is de behandeling van een Osteopaat niet gevaarlijk voor je kindje.
De Osteopaat kan door middel van zachte en mobiliserende technieken de wervels van het nekje weer losmaken. Naast het behandelen van het nekje zelf, behandelt de Osteopaat ook de andere weefsels die in verbinding staan met de nekwervels. Wanneer er bijvoorbeeld spanning rond de maag zit, kan dit leiden tot een blokkade van het nekje. Zie voor verdere uitleg het filmpje hieronder. Meestal mag je na 3-4 behandelingen een resultaat verwachten. Echter is het wel zo, hoe jonger je baby is, hoe gemakkelijker de klachten zijn op te lossen. Wanneer je twijfelt of het nekje vast zit, kun je daarom ook altijd komen voor een check.

Osteopathie en het KISS-Syndroom

Ligt je baby in een houding die lijkt op een banaan? En huilt je baby veel? Dit zou kunnen duiden op het ‘KISS-syndroom’. Kort samengevat...

bottom of page